اثربخشی زوج درمانی کوتاه مدت راه حل محور بر کاهش فرسودگی زناشوئی زنان

ددرمان کوتاه مدت راه حل محور یک رویکرد مشارکتی و غیرآسیب شناسی برای درمان است که بر یافتن راه حل¬ها توسط مراجع با کمک درمانگر تاکید دارد. پژوهش حاضر با هدف مطالعه اثربخشی زوج درمانی کوتاه مدت راه حل محور بر کاهش فرسودگی زناشویی زنان انجام شد. روش پژوهش آزمایشی است و از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش مشتمل بر کلیه زنانی بودند که به جهت مشکلات¬ زناشویی به سه مرکز مشاوره سازمان بهزیستی شهرستان بجنورد (رویش، رشد و نوید زندگی) و همچنین موسسه همیاران سلامت روان این شهرستان در سال 1392مراجعه کرده¬اند. پس از غربالگری اولیه، 30 نفراز زنانی که نمرات آنها در فرسودگی زناشویی بالاتر از سایرین بود انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل( هرکدام 15نفر) قرارگرفتند. داده¬ها با استفاده از ابزار فرسودگی زناشویی پاینز 1996) (cbm جمع آوری شد. قبل از انجام مداخله آزمایشی(زوج درمانی کوتاه مدت راه حل محور) میزان فرسودگی زناشویی در گروه¬های آزمایش و کنترل اندازه گیری شد. سپس گروه آزمایش بمدت 7 جلسه 5/1 ساعته به شیوه گروهی و گام به گام تحت مداخله¬ی زوج درمانی کوتاه مدت راه حل محور قرار گرفتند، اما گروه کنترل هیچگونه درمانی دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات درمانی پس آزمون از هر دو گروه گرفته شد. داده¬ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیری (مانکوا) با نرم افزار آماری spss18 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که زوج ¬درمانی کوتاه مدت راه حل محور فرسودگی زناشویی15/01= fو ابعاد آن، خستگی جسمانی6/347=f،خستگی عاطفی 6/158= f و خستگی روانی22/12 = fرا در مرحله پس آزمون بطور معنی¬داری کاهش داده است 0/05>p می¬توان از زوج درمانی کوتاه مدت راه حل محور جهت کاهش مشکلات زناشویی زوجین بهره برد.